Góry lodu i ognia – 2500 km pieszo przez pustkowia Iranu
Kategoria: Slajdowiska2015-03-02, Kraków, ul. Dajwór 3, Artefakt Cafe
Klub Podróżników Atlantyda oraz Artefakt Cafe zapraszają na wyjątkowe spotkanie z Łukaszem Superganem!
►Zagros to potężny łańcuch górski, ciągnący się przez całe terytorium Iranu, od granicy z Turcją i Armenią, po Ocean Indyjski. To największe góry między Alpami, a Hindukuszem, sięgające swoimi szczytami powyżej 4000 metrów. Pokryte w większości przez pustynie i półpustynie, zamieszkiwane są przez wiele narodów i grup etnicznych, mało poznanych i rzadko opisywanych w Europie.
Celem wyprawy Łukasza Supergana było pierwsze w historii, piesze przejście irańskiego łańcucha gór Zagros z północy na południe, na dystansie około 2300-2500 km oraz poznanie żyjących tam narodów : Azerów, Kurdów, Lurów, Bachtiarów, Kaszk...ajów.
►Wędrując samotnie, z niewielkim plecakiem i minimalnym zestawem sprzętu, Łukasz szedł przez Zagros, chcąc odszukać i poznać mieszkańców tych gór, ostatnich irańskich nomadów, wędrujących co roku ze swoimi stadami w poszukiwaniu pastwisk. Podczas wędrówki zmagał się ze skrajnymi warunkami pogodowymi i pustynnym terenem, był aresztowany i zawracany z drogi, a przede wszystkim przyglądał się mieszkańcom Zagrosu, doświadczał ich gościnności, rejestrował zwyczaje i słuchał opowieści o współczesnym Iranie. Po 76 dniach wędrówki, stanął na wybrzeżu Oceanu Indyjskiego, przechodząc łańcuch Zagros jako pierwszy człowiek w historii.
Jak smakuje opium palone w zaciszu pasterskich chat? Co o swoim kraju sądzą sami Irańczycy? Czy można jeszcze spotkać w Iranie prawdziwych nomadów? I dlaczego irański pies pasterski jest bardziej niebezpieczny od bomby atomowej? O tym wszystkim Łukasz opowie już 2 marca w naszym klubie.
►Łukasz Supergan o sobie:
Spędziłem ponad dwa lata w 20 krajach Azji. Iran był jednym z kilku, które wywarły na mnie największe wrażenie, za sprawą otwartych i serdecznych ludzi, bogatej kultury oraz trudnej sytuacji politycznej dnia dzisiejszego.
Podróżuję, by zrozumieć świat; po górach chodzę, by znaleźć skupienie i samotność. Te dwie rzeczy staram się łączyć w trakcie długodystansowych wędrówek jakie od kilku lat realizuję. Dotychczas były to: dwukrotne przejście Łuku Karpat, przejście z Warszawy do Santiago de Compostela, pierwsze zimowe przejście Karpat Słowackich i ostatnie przejście gór Zagros.
►Zagros to potężny łańcuch górski, ciągnący się przez całe terytorium Iranu, od granicy z Turcją i Armenią, po Ocean Indyjski. To największe góry między Alpami, a Hindukuszem, sięgające swoimi szczytami powyżej 4000 metrów. Pokryte w większości przez pustynie i półpustynie, zamieszkiwane są przez wiele narodów i grup etnicznych, mało poznanych i rzadko opisywanych w Europie.
Celem wyprawy Łukasza Supergana było pierwsze w historii, piesze przejście irańskiego łańcucha gór Zagros z północy na południe, na dystansie około 2300-2500 km oraz poznanie żyjących tam narodów : Azerów, Kurdów, Lurów, Bachtiarów, Kaszk...ajów.
►Wędrując samotnie, z niewielkim plecakiem i minimalnym zestawem sprzętu, Łukasz szedł przez Zagros, chcąc odszukać i poznać mieszkańców tych gór, ostatnich irańskich nomadów, wędrujących co roku ze swoimi stadami w poszukiwaniu pastwisk. Podczas wędrówki zmagał się ze skrajnymi warunkami pogodowymi i pustynnym terenem, był aresztowany i zawracany z drogi, a przede wszystkim przyglądał się mieszkańcom Zagrosu, doświadczał ich gościnności, rejestrował zwyczaje i słuchał opowieści o współczesnym Iranie. Po 76 dniach wędrówki, stanął na wybrzeżu Oceanu Indyjskiego, przechodząc łańcuch Zagros jako pierwszy człowiek w historii.
Jak smakuje opium palone w zaciszu pasterskich chat? Co o swoim kraju sądzą sami Irańczycy? Czy można jeszcze spotkać w Iranie prawdziwych nomadów? I dlaczego irański pies pasterski jest bardziej niebezpieczny od bomby atomowej? O tym wszystkim Łukasz opowie już 2 marca w naszym klubie.
►Łukasz Supergan o sobie:
Spędziłem ponad dwa lata w 20 krajach Azji. Iran był jednym z kilku, które wywarły na mnie największe wrażenie, za sprawą otwartych i serdecznych ludzi, bogatej kultury oraz trudnej sytuacji politycznej dnia dzisiejszego.
Podróżuję, by zrozumieć świat; po górach chodzę, by znaleźć skupienie i samotność. Te dwie rzeczy staram się łączyć w trakcie długodystansowych wędrówek jakie od kilku lat realizuję. Dotychczas były to: dwukrotne przejście Łuku Karpat, przejście z Warszawy do Santiago de Compostela, pierwsze zimowe przejście Karpat Słowackich i ostatnie przejście gór Zagros.
poniedziałek, 2 marca 2015, godz. 19:00
Artefakt Cafe - ul. Dajwór 3, Kraków
Artefakt Cafe - ul. Dajwór 3, Kraków
